Eliahu Inbal
Sinds hij op 26-jarige leeftijd de eerste prijs won in de Cantelli dirigentenwedstrijd, heeft Eliahu Inbal een carrière van internationale faam opgebouwd als dirigent van toonaangevende orkesten over de hele wereld. In de loop der jaren werd hij benoemd tot chef-dirigent van het Frankfurt Radio Symphony (hr-Sinfonieorchester), Teatro La Fenice in Venetië, het RAI National Symphony, het Konzerthausorchester Berlin, het Czech Philharmonic en het Tokyo Metropolitan Symphony, dat hem in 2014 benoemde tot laureaat-dirigent. Van 2019 tot 2022 was Eliahu Inbal chef-dirigent van het Taipei Symphony Orchestra, waar hij in 2023 ook werd benoemd tot laureaat-dirigent.
Tijdens zijn periode bij het hr-Sinfonieorchester (1974-1990), waar hij nog steeds eredirigent is, onderscheidde Eliahu Inbal zich met zijn uitmuntende muzikantschap. De charismatische Israëlische dirigent is gevestigd in Berlijn en heeft internationale erkenning gekregen voor zijn interpretaties van Mahler en Bruckner op een aantal bekroonde opnames (Deutscher Schallplattenpreis, Grand Prix du Disque) en was de eerste die de originele versies van Bruckners symfonieën opnam. Hij heeft vooral erkenning gekregen voor zijn interpretaties van de symfonieën van Dmitri Sjostakovitsj.
De afgelopen jaren hebben orkestreizen Eliahu Inbal herhaaldelijk naar Japan en Spanje gebracht; gastdirecties brachten hem terug naar de orkesten van Monte-Carlo, St. Petersburg, La Scala in Milaan, het Teatro Maggio Musicale Fiorentino, het Brucknerfest Linz (met het Konzerthausorchester Berlin) en het SWR Symfonieorkest. In februari keert hij terug naar het Tokyo Metropolitan Symphony Orchestra voor zes concerten, waaronder Bernsteins Symfonie nr. 3 Kaddish.
Hij heeft opera gedirigeerd in gerenommeerde huizen als Parijs, Glyndebourne, München, Stuttgart, Zürich en Madrid. Hij vierde het Wagner jubileumjaar 2013 met veelgeprezen uitvoeringen van Tristan en Isolde op het Festival de Opera de A Coruña en Parsifal bij de Vlaamse Opera (International Opera Award 2014). Eliahu Inbal werd ook bekroond met de nationale Italiaanse prijs Abbiati en Viotti voor zijn uitzonderlijke interpretaties van Wagners Ringcyclus met het Nationaal Symfonieorkest van de RAI.
Eliahu Inbals uitgebreide discografie omvat de complete symfonische werken van Berlioz, Brahms, Bruckner, Mahler, Ravel, Schumann, Sjostakovitsj, Scriabin, Stravinsky, Richard Strauss en de Tweede Weense School. Hij heeft deze werken opgenomen met het hr-Sinfonieorchester en met het Philharmonia Orchestra London, Orchestre National de France, Wiener Symphonie, London Philharmonic, Orchestre de la Suisse Romande en de Tsjechische Philharmonie. Zijn uitvoering van Mahlers Symfonie nr. 10 (volledige versie door D. Cooke), onderdeel van de Mahler-cyclus van het Koninklijk Concertgebouworkest, werd ook uitgebracht op DVD.
Eliahu Inbal werd geboren in Israël en studeerde viool en compositie aan de Jerusalem Music Academy voordat hij zijn studie afrondde aan het Conservatoire National Supérieur in Parijs op aanbeveling van Leonard Bernstein. Zijn leraren daar waren onder andere Louis Fourestier, Olivier Messiaen en Nadia Boulanger. Hij werd ook sterk beïnvloed door Franco Ferrara in Hilversum (Nederland) en Sergiu Celibidache in Siena (Italië). In 1990 benoemde de Franse regering Eliahu Inbal tot Officier in de Orde van Kunsten en Letteren. In februari 2001 ontving hij de Gouden Medaille van Verdienste van de stad Wenen. In 2006 ontving hij het Goethe Ereteken van de stad Frankfurt en de Orde van Verdienste van de Bondsrepubliek Duitsland.
