Graindelavoix
Graindelavoix, opgericht in 1999, is een Antwerps muziek- en kunstensemble. Onder leiding van oprichter-dirigent Björn Schmelzer streeft het naar een hedendaagse en kritische interpretatie van voornamelijk historische, vocale repertoires.
De artistieke allure van het ensemble, het onderscheidende geluid, de plastische uitvoeringsstijl en de rigoureuze programmering - het geheel gekenmerkt door een unheimliche touch - maken het zowel uniek als moeilijk te plaatsen in het huidige artistieke landschap. De kritische bevraging van oude repertoires - hun esthetische en politieke dimensies, hun verplaatsing en vervreemding - leidt vaak tot controversiële voorstellingen waarin het publiek niet alleen wordt uitgedaagd, maar ook medeplichtig wordt gemaakt.
Naast de vaste kern zangers, muzikanten en usual suspects van het gezelschap, werkt Graindelavoix regelmatig samen met andere muzikanten, beeldend kunstenaars, dansers en theatermakers. Samenwerkingen zijn onder andere: Cesena (2011), met Anne Teresa De Keersmaekers dansgezelschap Rosas; Maastricht Cryptonomies (2014), met Manuel Mota en Margarida Garcia; en Epitaphs of Afterwardsness (2022), met pianist Jan Michiels.
De afgelopen tien jaar hebben ze ook samenwerkingsprogramma's gemaakt rond mediterraan soefisme (samen met Hassan Boufous en de zusterschap van Chefchaouen) en Byzantijnse zang (Adrian Sîrbu).
Andere programma's bevatten teksten van Samuel Beckett - in het geval van het slapeloosheidsthema And Underneath the Everlasting Arms - en speciale publieksopstellingen op locatie - zoals de vier uur durende Gesualdo Tenebrae marathon.
Graindelavoix en Schmelzer hebben drie onafhankelijke speelfilms gemaakt, waarvan Ossuaires (2012) en Outlandish (2016) worden uitgevoerd als cinéconcerten met een live soundtrack. De mockumentary Van Eyck Diagrams (2021) is een kritische reflectie op de schilder Jan van Eyck, kunsthistorisch onderzoek en hedendaagse culturele marketing. De film werd vertoond in Gent (De Bijloke), Hannover (Kunstfestspiele Herrenhausen), Utrecht (Festival Oude Muziek), Antwerpen (De Cinema) en Warschau (New Epiphanies).
Andere projecten zijn tentoonstellingen (Time Regained), boekprojecten en culturele websites (darkvaneyck.com).
Van 2014 tot 2019 verbleef Graindelavoix vijf jaar lang in de Fondation Royaumont in de buurt van Parijs, waar ze nieuwe werken, concerten en masterclasses produceerden.
Het ensemble treedt momenteel over de hele wereld op en heeft op de belangrijkste podia voor oude en klassieke muziek gestaan, evenals op festivals voor hedendaagse kunst.
Het label Glossa, waarmee Graindelavoix sinds 2004 17 platen heeft uitgebracht (plus andere werken in hybride formaat), brengt elk jaar een nieuwe cd van het ensemble uit, geproduceerd door geluidstechnicus Alex Fostier. Elke opname biedt een nieuwe geluidservaring of interpretatie van een muzikaal repertoire. Een driedubbele cd met Gesualdo's Tenebrae Responsoria (2020) werd door critici geprezen als een benchmark-opname, terwijl Josquin The Undead in 2021 werd uitgeroepen tot de meest originele productie van het "Josquin-jaar" en verschillende prijzen in de wacht sleepte. Beide platen kregen de prestigieuze Caecilia-prijs van de Belgische muziekpers, terwijl Josquin The Undead in 2022 ook werd bekroond met de Preis der deutschen Schallplattenkritik.
In 2012 werd het sociaal-culturele project/CD Muntagna Nera (over de heropleving van de zogenaamde Limburgse "kolenmijnblues") van de groep uitgebracht door EMI/Warner.
Vanaf 2022-23 bestaat Graindelavoix uit de volgende musici:
Florencia Menconi, Teodora Tommasi, Andrew Hallock, Razek-François Bitar, Gabriel Belkheiri, Albert Riera, Andrés Miravete, André Pérez Muíño, Marius Peterson, Adrian Sîrbu, Tomàs Maxé, Arnout Malfliet, Noé Chapolard, Lluis Coll i Trulls, Berlinde Deman, Philippe Malfeyt, Christopher Price, Pierre-Antoine Tremblay en Floris De Rycker.
