Kazushi Ono

Wouter Van Vaerenbergh

Kazushi Ono's muzikale persoonlijkheid werd gevormd door de culturen van Japan, waar hij werd geboren, en Europa, waar hij studeerde. Zijn werk weerspiegelt beide invloeden en doorkruist stijlen en vormen, van barok tot nieuwe opdrachten en van orkest tot opera.

Zijn passie, muzikale intellect en vermogen om over talen en culturen heen betekenis over te brengen hebben geleid tot langdurige relaties over de hele wereld. Onlangs werd hij Muziekdirecteur van Brussels Philharmonic en hij blijft Muziekdirecteur van Tokyo Metropolitan Symphony Orchestra en Artistiek Directeur van New National Theatre Tokyo.

Hij heeft meer dan 30 jaar onafgebroken posities bekleed als muziekdirecteur en heeft blijvende muzikale nalatenschappen achtergelaten bij orkesten als het Filharmonisch Orkest van Zagreb, het Filharmonisch Orkest van Tokio, het Badisches Staatstheater Karlsruhe, de Munt, de Opéra National de Lyon, het Arturo Toscanini Filharmonisch Orkest en het Barcelona Symfonieorkest.

Hij is regelmatig gastdirigent voor orkesten als Metropolitan Opera, La Scala, Opéra de Paris, London Symphony Orchestra, London Philharmonic Orchestra, Orchestre de Paris, City of Birmingham Symphony Orchestra en Orchestre de la Suisse Romande.

Ono's brede ervaring met Slavische, Latijnse en Germaanse culturen heeft geleid tot een diepgaand muzikaal begrip. Hij erfde de Duitse traditie van zijn mentor Wolfgang Sawallisch en heeft bijna al het Wagner-repertoire gedirigeerd. Daarnaast ontwikkelde hij een diep inzicht in bel canto tijdens zijn studie bij Giuseppe Patané.

Zijn nieuwsgierigheid naar repertoire brengt hem ook naar nieuwe muziek en projecten. Hij geeft vaak compositieopdrachten en heeft meerdere keren samengewerkt met Mark-Anthony Turnage, onder andere voor Silent Cities, Hibiki (dat een Royal Philharmonic Society award won) en Time Flies. Recente opdrachten bij NNTT zijn onder andere Asters van Akira Nishimura en Dai Fujikura's A Dream of Armageddon.

Hij dirigeerde de wereldpremières van Toshio Hosokawa's Hanjo in Aix-en-Provence, Arnulf Hermann's Der Mieter bij Oper Frankfurt, Kaija Saariaho's Emilie bij Opéra de Lyon en Salvatore Sciarrino's Il suono e il tacere bij RAI in Turijn, evenals nieuwe producties van Ravels L'heure espagnole en L'Enfant et les sortilèges in Glyndebourne en Honeggers Jeanne d'Arc au Bûcher in de Opéra de Lyon. Hij werkte aan ambitieuze samenwerkingen met grensverleggende regisseurs als Dmitri Tcherniakov, Romeo Castellucci, Pierre Audi, William Kentridge en Mariusz Treliński.

Ono is een uitgesproken voorstander van de rol van cultuur in al onze levens. Zijn verblijf in Zagreb viel samen met de oorlog in Kroatië en bracht de menselijke noodzaak van muziek in moeilijke tijden aan het licht. Hij neemt actief deel aan de sociale en educatieve programma's van zijn organisaties en treedt vaak op in ziekenhuizen en verzorgingstehuizen samen met jonge muzikanten. Hij lanceerde het inclusieve SaLaD Music Festival in Tokio om mensen van alle leeftijden de concertzaal in te krijgen.

In 2017 werd hij onderscheiden als 'Officier de l'ordre des Arts et des Lettres' door de Franse minister van Cultuur Françoise Nyssen, als aanvulling op de prestigieuze Asahi-prijs in januari 2015, voor zijn bijdrage aan de ontwikkeling en vooruitgang van de Japanse samenleving.