Zinderende zielsverwanten

Midden jaren 1960 plukte Steve Reich vier seconden uit 70 uur geluidsopnames over de tot levenslang veroordeelde ‘Harlem Six’. Hij liet het fragment op twee bandopnemers met licht verschillende snelheid spelen. Ook Karel Goeyvaerts bedacht een gelijkaardig proces voor zijn radicale Nummer 4, met ‘dode tonen’. Later evolueerde Reichs muziek in werken als Four Organs naar een kleurrijke caleidoscoop van subtiel dansende ritmes en lonkte Goeyvaerts in Zum Wassermann naar een bezwerende droomwereld. SPECTRA Ensemble presenteert een zinderende staalkaart van gelijkgestemde zielen.